Wydawca treści
Natura 2000
Polska, podpisując 16 kwietnia 2003 r. Traktat Ateński, stanowiący podstawę prawną przystąpienia kraju do UE, zobowiązała się do wyznaczenia na swoim terytorium sieci Natura 2000. Przepisy unijne stanowiące podstawę dla tworzenia sieci Natura 2000 zostały wprowadzone do polskiego prawodawstwa poprzez Ustawę z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.), czyniąc Naturę 2000 najmłodszą prawną formą ochrony przyrody w Polsce.
Sieć Natura 2000 obejmuje obszary istotne dla zachowania europejskiego dziedzictwa przyrodniczego. Jest to opracowana kompleksowo, legislacyjnie i politycznie optymalizacja działań na rzecz zachowania dziedzictwa przyrodniczego Europy. Celem tego projektu jest zachowanie w możliwie jak najlepszym stanie najcenniejszych obszarów, na których wystepują siedliska przyrodnicze bądź gatunki uwzględnione w aktach prawnych UE dotyczących ochrony przyrody.
Podstawę prawną ochrony europejskiej fauny i flory stanowią dwa akty prawne:
- 79/409/EWG w sprawie ochrony dziko żyjących ptaków, zwanej Dyrektywą Ptasią, uchwalonej 2 kwietnia 1979 r., a zmodyfikowanej dyrektywami: 981/854/EWG, 85/411/EWG, 86/122/EWG, 91/244/EWG i 94/24/EWG
- 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dziko żyjącej fauny i flory, zwanej Dyrektywą Siedliskową, uchwalonej 21 maja 1992 r., zmienionej dyrektywą 97/62/EWG.
Dyrektywa Ptasia
Głównym celem tej Dyrektywy jest utrzymanie (lub dostosowanie) populacji gatunków ptaków na poziomie odpowiadającym wymaganiom ekologicznym, naukowym i kulturowym. Przy osiąganiu tego celu nakazuje ona uwzględnianie wymagań ekonomicznych i rekreacyjnych (pod tym ostatnim pojęciem kryje się przede wszystkim łowiectwo).
Zobowiązuje ona państwa członkowskie do podjęcia koniecznych działań, w celu utrzymania populacji wszystkich gatunków dzikich ptaków na odpowiednim poziomie, poprzez utrzymanie lub odtworzenie dostatecznego zróżnicowania obszaru ich siedlisk.
Dyrektywa siedliskowa
Dyrektywa ta została przyjęta kilkanaście lat po Dyrektywie Ptasiej i jest od niej bardziej szczegółowa oraz reguluje więcej zagadnień. Zawiera postanowienia dotyczące ochrony siedlisk, postanowienia dotyczące ochrony gatunkowej oraz reguluje różne drobniejsze zagadnienia. Stanowi podstawę tworzenia sieci Natura 2000. Podstawowym celem tej dyrektywy jest spowodowanie szeregu działań, które przyczynią się do zachowania różnorodności biologicznej poprzez ochronę siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory na europejskim terytorium Państw Członkowskich.
W zasięgu Nadleśnictwa Nowe Ramuki znajdują się fragmenty czterech obszarów sieci Natura 2000. Są to dwa obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO): Puszcza Napiwodzko-Ramucka (kod PLB280007) i Dolina Pasłęki (kod PLB280002) oraz dwa specjalne obszary ochrony ostoi siedliskowych (SOO): Ostoja Napiwodzko-Ramucka (kod PLH280026) i Rzeka Pasłęka (kod 280006).
Puszcza Napiwodzko-Ramucka (PLB280007) - obszar specjalnej ochrony ptaków o powierzchni 116 100 ha, którego część znajdująca się w zasięgu Nadleśnictwa zajmuje około 80% jego powierzchni. Ostoja obejmuje ogromny kompleks lasów Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej, z krajobrazem ukształtowanym pod wpływem ostatniego zlodowacenia, charakteryzującym się tutaj dużą liczbą jezior. Na obszarze Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej dominują siedliska borowe. W części północnej, również na terenie Nadleśnictwa zachowały się większe fragmenty siedlisk grądowych - głównie nad brzegami rzek, mniejszymi ciekami i jeziorami oraz niewielkie powierzchnie łęgów i olsów.
Dolina Pasłęki (PLB280002) o powierzchni 20669,89 ha - obszar specjalnej ochrony ptaków na terenie Nadleśnictwa Nowe Ramuki zajmuje niewielki fragment położony w jego części południowo-zachodniej. Są to tereny źródliskowe, na których bierze początek rzeka Pasłęka, fragment lasu w oddz.: 726i, 727Aa,b,c,d,f,g,h,i,j oraz podmokłe łąki.
Zagrożenia:
- Brak geodezyjnego wydzielenia granic rezerwatu.
- Melioracje odwadniające, zmiana sposobu użytkowania użytków rolnych.
- Wycinanie nadrzecznych zadrzewień, wiosenne wypalanie traw.
Ostoja Napiwodzko-Ramucka (PLH280026) - obszar specjalnej ochrony zajmuje powierzchnię 42338,40 ha. Na terenie Nadleśnictwa znajduje się część ostoi, która pokrywa się z Puszczą Napiwodzko-Ramucką (PLB280007), a jednocześnie z rezerwatem przyrody „Las Warmiński". Cały obszar ostoi ma kształt litery H, zaś jego rozczłonkowane fragmenty połączone są dolinami cieków, jeziorami i mokradłami. Obszar obejmuje najcenniejsze fragmenty Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej. W zasięgu Nadleśnictwa są to przede wszystkim dobrze zachowane lasy grądowe wraz z położonymi wśród nich eutroficznymi jeziorami: Ustrych, Galik, Jełguń, Oczko.
Rzeka Pasłęka (kod 280006) obszar specjalnej ochrony o powierzchni 6233,40 ha, w zasięgu Nadleśnictwa pokrywa się z obszarem Doliny Pasłęki (PLB280002). Od lat okolice źródeł Pasłęki zasiedlają bobry.
